Wideo buduje markę osobistą (nie tylko polityka)

Kandydaci startujący w najbliższych wyborach parlamentarnych do Sejmu i Senatu nie powinni zapominać o sile, jaką daje Internet. To tutaj większość elektoratu szuka podstawowych informacji na temat polityków. Strona internetowa, serwis społecznościowy czy blog nie do końca jednak wystarczają. Polityk musi przemawiać, mieć stały kontakt z ludźmi, być wśród nich – stąd liczne spotkania wyborcze oraz publiczne debaty. Dziś ma on w dodatku możliwość znacznego poszerzenia swego audytorium, zwiększenia obszaru interakcji z wyborcami. Tę możliwość stwarza własny kanał wideo w Internecie.

Dialog za pomocą obrazu

Internet umożliwia wszystkim wyborcom kontakt z kandydatem. Każdy może zadać politykowi pytanie i uzyskać na nie odpowiedź, każdy też może zaproponować własne rozwiązanie problemów, wokół których skupia się komunikacja kandydata – i wyrazić swą opinię na temat jego programu. W ten sposób internauta staje się elementem kampanii wyborczej, czuje się doceniony.

Do wyborców najlepiej przemawiają obrazy: wprost pokazane działania, relacje oglądane na żywo, stąd atrakcyjność przekazu wideo w marketingu politycznym.

Własny kanał wideo w Internecie umożliwia kandydatowi przybliżenie wyborcom swojej sylwetki, a także zapoznanie ich ze swoją dotychczasową działalnością. Może się zdarzyć, że to właśnie te treści przeważą szalę w wyborach, a na pewno wniosą wiele do strategii wyborczej.

– Potwierdziło się to podczas ostatnich wyborów prezydenckich w USA, gdzie kandydat demokratów Barack Obama miał najwięcej materiałów wideo w swoim kanale YouTube ze wszystkich kandydatów. Jesienią 2008 roku byłem akurat w Nowym Jorku oraz kilka dni w Waszyngtonie. Obserwowałem na wiecach wyborczych sztabowców Obamy, którzy często pracowali równocześnie na dziesięciu kamerach, plus dwie cały czas w powietrzu na platformach helicam. Tylko po to, aby jeszcze tego samego wieczora pojawiła się dwuminutowa relacja ze spotkania z wyborcami w kanale Obamy na YouTube – mówi Wiktor W. Kammer, producent w CBC Film Productions.

Szacuje się, że ok. 70% wyborców głosuje na kandydata, którego zna i któremu ufa (bez względu na przynależność do ugrupowania politycznego). Ponadto prawie 50% ludzi mających pozytywny stosunek do znanej sobie osoby namawia znajomych do głosowania na tego właśnie kandydata.

Widać więc jasno, jak ważną rolę pełni właściwe przedstawienie sylwetki kandydata. Do życiorysu odwołują się jego rywale, ale także wyborcy, którzy na tej podstawie wyrabiają sobie własną opinię. Atrakcyjny i ciekawy przekaz informacji na temat kandydata staje się kluczem do przybliżenia jego osoby i tym samym przekonania wyborców do odpowiedniego głosowania.

Specjaliści od wizerunku zalecają podzielenie materiału filmowego na temat życiorysu i osiągnięć polityka na kilka odcinków. Każdy odcinek powinien być poświęcony innemu okresowi jego życia (dzieciństwo, młodość, edukacja, czasy obecne) lub aspektowi (życie prywatne i zawodowe).

Modułowość pozwala odbiorcom usystematyzować informacje i wybrać te, które wydają im się najistotniejsze. Poza tym dwu- lub trzyminutowe reportaże filmowe w Internecie sprawdzają się najlepiej. Nie są zbyt długie, internauci nie wyłączają ich przed zakończeniem – co więcej, jeśli dany klip się spodoba, polecają go dalej w serwisach społecznościowych, przez komunikatory internetowe, na blogach czy w rozsyłanych e-mailach.

– Oprócz zaprezentowania własnej sylwetki, kandydat powinien poinformować wyborców o swoich planach oraz przedstawić dotychczasowe dokonania potwierdzające jego poglądy i obrany program. Z przedstawionych relacji z wydarzeń, konferencji prasowych, briefingów, zadań wynikających z pełnionej obecnie funkcji powinien wyłonić się spójny obraz, który kandydat chce zaprezentować wyborcom – komentuje Wiktor W. Kammer.


Formą promocji kandydata jest obecność na targach i festynach lokalnych, gdzie może spotkać się i porozmawiać z wyborcami.

Jak to technicznie zrobić?

Nie wszystko, co chciałoby się pokazać, da się przedstawić „domowymi sposobami”. Czasem lepiej tego nie robić, aby nie zaszkodzić kandydatowi amatorskim materiałem udającym profesjonalne nagranie.

– Dostępność małych, ręcznych kamer wideo, często nagrywających już w HD, jest ogromna. Ceny zaczynają się od 700–800 złotych, a foldery reklamowe krzyczą o „jakości professional”. Tego typu kamery nadają się wyłącznie (o ile w ogóle) do plenerowych planów totalnych lub ogólnych, bez dźwięku, i obowiązkowo z dobrego statywu z olejową głowicą. Małe, turystyczne kamery HD pozbawione są tzw. optyki, mają słabe przetworniki obrazu, ciemne obiektywy oraz nie dają możliwości podłączenia zewnętrznych mikrofonów, które są kluczowe dla osiągnięcia akceptowalnej jakości dźwięku w nagraniu. Bardzo ważna jest również stabilizacja obrazu, która w amatorskich kamerach, jeśli w ogóle występuje, to jedynie w postaci cyfrowej – wyjaśnia producent CBC Film Productions.

Na dobrze technicznie wykonane nagranie, które bez wahania można opublikować w serwisie internetowym kandydata, np. ekskluzywny wywiad w ładnym, stylowym miejscu, składa się szereg elementów. Podstawą jest dobre oświetlenie planu, zwykle trzy- lub czteropunktowe, o mocy nie mniejszej niż 2–3 kW, o temperaturze barwowej uzależnionej od pomieszczenia. Gdy plan jest już dobrze oświetlony, przygotowywane są kamery.

– Dobrze jest, gdy rozmówca jest „ogrywany” z dwóch kamer równocześnie, plus trzecia „na kontrę” na osobę rozmawiającą z kandydatem, względnie pokazująca plan dwójkowy (czyli obie osoby równocześnie w planie amerykańskim lub półzbliżeniu). Gdy już mamy ustawione światło i kamery – czas na dźwięk – kontynuuje Kammer.

Wbudowane w kamery mikrofony są tak zwanymi mikrofonami efektowymi, które nie nadają się do nagrywania mowy ze względu na swoje ogólne charakterystyki. Do nagrywania rozmowy służą mikrofony kierunkowe, najlepiej tzw. pchełki wpinane w klapę marynarki czy żakietu. Ważne jest też, aby zasilające je mikroporty były bezprzewodowe – wtedy znika problem z wszechobecnymi kablami.

– Gdy mamy już światło, ustawione kamery, podłączony dźwięk, przychodzi czas na makijaż. Wielu mężczyzn wzbrania się mocno przed tego typu zabiegiem, ale jest on obowiązkowy. Oko kamery jest wielokrotnie sprawniejsze od ludzkiego. Wszelkie zaczerwienienia, przebarwienia skóry, podkrążone oczy i tym podobne elementy w rozmowie twarzą w twarz są prawie niezauważalne, natomiast w kamerze widać je po stokroć bardziej – wyjaśnia producent CBC Film Productions.

Niemal 81% polskich polityków ma domenę internetową – wynika z raportu „Politycy w Sieci”, opracowanego przez NetArt.

Montaż

Ze względu na specyfikę ludzkiej percepcji najlepiej sprawdzają się 2,5–3-minutowe klipy mające formę reportażu. Materiał będący relacją z jakiegoś wydarzenia zwykle zawiera w sobie kilka stałych elementów, stanowiących część reportażowego stylebooka. Najlepsze ujęcia, tzw. foty, zawsze umieszcza się na początku i na końcu materiału. Widz zapamięta je najlepiej z całego klipu.

Aby materiał był dynamiczny i interesujący, na trzy minuty filmu powinno złożyć się około 5–6 tzw. setek, przeplatanych podprowadzającymi je voiceoverami na fotach (głos lektora zza ekranu komentuje obraz, który w danej chwili ogląda widz). Ważne są również animowane tickery, zwane też belkami czy wizytówkami, które pojawiają się na dole ekranu – na nich należy podpisać danego rozmówcę lub zatytułować materiał filmowy.

Tylko profesjonalnie zrealizowane zdjęcia (nagranie wideo) oraz ciekawy, dynamiczny montaż będą rzeczywiście budowały korzystny wizerunek kandydata. Obecnie ludzie dużo mniejszą wagę przykładają do linearnego czytania czy oglądania materiałów, decydując się na szybkie i powierzchowne skanowanie informacji, które ich interesują.

– Nie możemy liczyć na to, że każdy internauta od początku do końca obejrzy każdy materiał w serwisie. Możemy za to liczyć, że na pewno go włączy na kilkanaście sekund. Możliwe, że nawet z dźwiękiem. Będąc stałym widzem stacji informacyjnych takich jak TVN24, Polsat News czy TVP Info, podświadomie zacznie poszukiwać takiego samego stylu przekazu i jakości materiału, jak w telewizji – podsumowuje Maja Turek, wydawca CBC Film Productions, odpowiadająca za Podcast TV.

Różni wyborcy, różne metody, różne języki

Nie należy zapominać, że każdy wyborca jest inny. Dlatego, chcąc nawiązać dialog z ludźmi i przekonać ich do siebie, należy szczegółowo poznać swój elektorat, podzielić go na odpowiednie grupy i dostosowywać swoje przekazy do ich potrzeb.

Seniorzy, ludzie dojrzali i doświadczeni, aby oddali swój głos, muszą zostać przekonani naocznie o rzeczywistej działalności kandydata. To do nich powinny być skierowane wideorelacje z wydarzeń, w których uczestniczy kandydat.

Z kolei ludzie młodzi, niepewni swoich poglądów, poszukujący swojego przedstawiciela, nastawieni są na komunikację. To im warto umożliwić spotkania z kandydatem, udostępnić atrakcyjny fan page na Facebooku czy wideoczaty, gdzie będą mogli zadawać ważne dla nich pytania.

Dla kandydata

W świetle obecnych przepisów kodeksu wyborczego, które zakazują emisji płatnych spotów wyborczych w radiu i telewizji, własny kanał wideo w Internecie staje się nowym sposobem komunikacji z elektoratem. Nowelizacja kodeksu spowodowała również, że wszyscy startujący w wyborach mają szansę zaprezentować się wyborcom poprzez spot on-line.

Taka reklama wyborcza jest dużo tańsza niż telewizyjna, choć trzeba pamiętać, że same kanały wideo nie zastąpią bezpośredniego kontaktu z wyborcą. Mogą natomiast wspomagać pozostałe działania promocyjne. Dla osób szukających swoich kandydatów są atrakcyjną i bardziej wiarygodną formą pozyskiwania informacji.

Źródło: Anna Salawa, Marketing przy Kawie